Rekonstrukcja zwarcia

Obniżenie wysokości zwarciowej to wada często lekceważona, która niestety ma bardzo przykre konsekwencje. Niekiedy jest to problem wynikający z innych przypadłości (np. bruksizmu), jednak równie często jest to wynik utraty zębów bocznych lub starcia wypełnień.

Zaburzenia zwarcia, czyli nieprawidłowości wynikające z nieodpowiedniego kontaktu pomiędzy zębami prowadzą do nadmiernego ścierania zębów oraz dolegliwości bólowych w stawie skroniowo-żuchwowym. Często towarzyszącymi konsekwencjami nieprawidłowych kontaktów międzyzębowych są także bóle głowy, karku oraz pleców.

Aby przywrócić prawidłową wysokość zwarciową, konieczna jest rekonstrukcja zwarcia, która polega na odtworzeniu prawidłowych wysokości koron zębów. Jest to zabieg konieczny w celu rozluźnienia mięśni i ochrony zębów przed dalszym niszczeniem. Bez ingerencji stomatologa ścieranie zębów będzie postępować, a to w konsekwencji może prowadzić to bardzo poważnych schorzeń w obrębie całego organizmu.

Co jest powodem zaburzeń zwarcia?

Starte zęby to problem, który bardzo często dotyka Pacjentów w różnym wieku. To właśnie one są główną przyczyną obniżenia wysokości zwarcia. Ścieranie zębów i wynikająca z tego nieprawidłowa wysokość zwarcia może być spowodowane wieloma czynnikami. Należą do nich m.in.:

• Wieloletnie braki w uzębieniu w odcinkach bocznych. Powodują one przechylenia oraz przesunięcia pozostałych zębów, a w konsekwencji dochodzi do obniżenia wysokości zwarcia.
• Nadmierne ścieranie zębów. Może ono następować w wyniku tendencji Pacjenta do zgrzytania lub zaciskania zębów. Jest to również skutek nieleczonego bruksizmu.
• Wrodzone wady zgryzu. Nieleczone ortodontycznie wady zgryzu mogą powodować nieprawidłowe kontakty między zębami, a to prowadzi do ich postępującego niszczenia.
• Wcześniejsze leczenie stomatologiczne. Używanie materiałów, które ulegają szybkiemu ścieraniu lub stosowanie protez akrylowych.

Jak przebiega rekonstrukcja zwarcia?

Rekonstrukcja zwarcia polega głównie na odbudowie zniszczonych zębów i odtworzeniu prawidłowych wysokości koron zębów. Czasem może wiązać się to z koniecznością zastosowania leczenia ortodontycznego. Do odbudowy utraconych tkanek zębów wykorzystuje się wypełnienia kompozytowe, mosty, nakłady, korony, protezy szkieletowe oraz implanty.

W niektórych przypadkach po zakończeniu leczenia może być konieczne wykonanie szyny relaksacyjnej, aby zapobiec dalszemu niszczeniu zębów. Szyna relaksacyjna to twarda nakładka akrylowa zakładana na zęby dolne lub górne. Wykonuje się ją dla Pacjenta indywidualnie na podstawie wycisku oraz pomiaru łukiem twarzowym.

Szyna relaksacyjna rozklinowuje powierzchnie zębów, chroniąc je przed ścieraniem. Zabezpiecza w ten sposób zęby u osób, które zmagają się z problemem nadmiernego zgrzytania zębami. Stosowanie szyny pozwala zmniejszyć napięcie mięśni żucia, odciążyć staw skroniowo-żuchwowy i jednocześnie zniwelować dolegliwości bólowe (np. bóle głowy). Szynę relaksacyjną zakłada się zwykle w nocy lub w dzień, w sytuacjach stresowych.

Do relaksacji mięśni żwaczy stosuję się także leczenie toksyną botulinową. Ma to zapobiec generowaniu nadmiernej siły zwarciowej przez te mięśnie. Aby utrzymać efekty leczenia, zabieg ten należy powtarzać co ok. 6 miesięcy.